Mój związek z Krzysztofem zaczął się zupełnie przypadkiem.

Był nowym szefem w firmie, w której pracowałam od lat.

Od początku między nami była chemia, chociaż długo nie chciałam tego przyznać.

On był żonaty, a ja tkwiłam w nieszczęśliwym małżeństwie, które już od dawna istniało tylko na papierze.

Krzysztof był inny niż wszyscy – ciepły, otwarty, zabawny.

Szybko zdobył sympatię całego zespołu, a nasze rozmowy stawały się coraz bardziej osobiste.

Najpierw były to niewinne pogawędki w biurze, potem wspólne wyjścia na kawę po pracy, a w końcu... zaczęliśmy spotykać się coraz częściej.

Z czasem odkryłam, że nie mogę przestać o nim myśleć.

Czułam, jak wpadam w ten związek, jak coraz bardziej się angażuję, mimo że wiedziałam, iż jest wciąż związany z żoną.

Krzysztof opowiadał mi o swoim małżeństwie – o tym, że już dawno przestał kochać swoją żonę, że zostają razem tylko ze względu na dzieci.

Wierzyłam mu, chciałam wierzyć, że nasza relacja ma przyszłość.

Ale mijały miesiące, a on ciągle nie podejmował decyzji.

Zaczęłam się czuć, jakbym była w pułapce.

Czekałam, marzyłam, ale nic się nie zmieniało.

Każda chwila, którą spędzaliśmy razem, była naznaczona tym samym lękiem:

„Czy on kiedykolwiek zdecyduje się odejść od żony?

Czy ja zawsze będę tą drugą?”

Z jednej strony czułam miłość, ale z drugiej coraz większy ból i niepewność.

To było jak bycie na emocjonalnym rollercoasterze – raz byłam na szczycie, czułam się kochana i wyjątkowa, a za chwilę spadałam w dół, pełna wątpliwości i rozpaczy.

Nie mogłam się skupić na niczym innym.

Moje życie zaczęło kręcić się wokół niego.

Zaczęłam zaniedbywać siebie, swoje potrzeby, swoją rodzinę.

Cały mój świat kręcił się wokół tego, co on zrobi, co powie, jak się zachowa.

Ciągle analizowałam jego słowa, jego gesty.

„Dlaczego nie może podjąć decyzji? Dlaczego, skoro mówi, że mnie kocha, nie potrafi odejść?”

Każdego dnia walczyłam z myślami.

Z jednej strony chciałam wierzyć, że naprawdę mnie kocha, z drugiej – bałam się, że nigdy nie zdecyduje się na odejście od żony.

Byłam rozdarta, a ten ból stał się nie do zniesienia.

W końcu dotarłam do punktu, w którym nie wiedziałam już, co robić.

Nie mogłam dłużej żyć w tej niepewności.

Czułam się oszukana, jakby moje życie było tylko czekaniem na coś, co nigdy nie nadejdzie.

Byłam bliska załamania.

Nie wiedziałam, gdzie szukać odpowiedzi, jak przestać żyć w wiecznym oczekiwaniu.

Wtedy trafiłam na Rozkład Partnerski metodą Akary.

Początkowo miałam wątpliwości.

Czy to naprawdę pomoże?

Czy to możliwe, żeby karty mogły dać mi odpowiedź na to, czego nie potrafiłam znaleźć w rozmowach z Krzysztofem?

Ale czułam, że nie mam nic do stracenia.

Musiałam dowiedzieć się, dlaczego on tak się zachowuje, co tak naprawdę stoi na przeszkodzie w naszym związku.

Podczas Rozkładu Partnerskiego metodą Akary wszystko zaczęło się układać w całość.

Karty odsłoniły przede mną prawdę, której bałam się wcześniej zobaczyć.

Krzysztof rzeczywiście mnie kochał, ale jego strach przed rozwodem i przed tym, co pomyślą jego dzieci, paraliżował go.

Nie potrafił odciąć się od przeszłości.

To nie ja byłam problemem, to nie brak uczuć do mnie go powstrzymywał – to był jego lęk przed zmianą.

Maria, dzięki swojej unikalnej metodzie, pokazała mi, co dokładnie dzieje się w jego wnętrzu.

Wskazała mi również, co powinnam zmienić w sobie, aby ta sytuacja się odmieniła.

Wyjaśniła, że muszę najpierw zacząć od siebie – od swojej energii, od swojego wnętrza.

Karty doradziły, jakie kroki powinnam podjąć, żeby przełamać ten impas.

Maria pokazała mi, jak mogę pracować nad sobą na poziomie energetycznym, jak przyciągnąć jego uwagę w sposób, który nie będzie oparty na lęku, ale na prawdziwym zrozumieniu.

Zaczęłam wprowadzać w życie jej rady.

Zmieniłam swoje podejście do Krzysztofa – przestałam czekać na jego decyzje.

Zaczęłam stawiać granice, zaczęłam mówić mu, czego ja chcę i czego potrzebuję, nie bojąc się, że go stracę.

Zamiast pytać go o plany, zaczęłam żyć swoim życiem.

Przestałam być „tą drugą”, która tylko czeka na okruchy jego uwagi.

To był trudny proces, ale z każdym dniem czułam, że odzyskuję kontrolę nad sobą, nad swoim życiem.

Krzysztof to zauważył.

Zaczął się otwierać, mówić więcej o swoich obawach, o tym, co go powstrzymuje.

W końcu, dzięki temu, że przestałam naciskać i zaczęłam żyć swoim życiem, on zaczął podejmować kroki.

Karty ostrzegały mnie, że będzie to proces, ale Maria dała mi również narzędzia, by przetrwać ten czas.

Pokazała, jak energetycznie mogę go wspierać, jak przekazać mu swoją pewność siebie i wiarę w naszą przyszłość.

I to zadziałało.

Po kilku miesiącach pracy nad sobą i naszą relacją, Krzysztof w końcu zdecydował się na rozwód.

Rozpoczął sprawę rozwodową, a my zaczęliśmy planować nasze wspólne życie.

Przeprowadziliśmy się razem i teraz budujemy naszą przyszłość, na którą tak długo czekałam.

Gdyby nie Rozkład Partnerski metodą Akary, nie wiem, czy kiedykolwiek zrozumiałabym, co naprawdę było przeszkodą w naszej relacji.

Nie wiedziałabym, jak odzyskać siebie i jak przestać żyć w strachu.

Maria nie tylko pokazała mi prawdę, ale dała mi również konkretne narzędzia, by zmienić moje życie.

Dzięki jej wskazówkom i radom kart udało mi się przejść przez ten trudny czas i stworzyć związek, o którym zawsze marzyłam.

Teraz wiem, że warto było walczyć – ale nie o niego, tylko o siebie.

Bo to ja, zmieniając swoje podejście i swoją energię, stworzyłam przestrzeń na prawdziwą miłość i szczęście.

— Anna Kamińska, 43 lata.